Skoro się Ania dopomina...

A od czego by tu zacząć? Nie wiem… Ostatnio pisałem tekst na inną stronę. Może się nawet ukaże. Albo i nie. Zdjęć już trochę też tam wrzuciłem. I pokazuje.

Pum złapał stopa i pojechał pod Poznań. Pewnie ma smaka na te słynne koziołki, co to się na wieży trukają.

Kiedy go tropiłem, to w Bęczkowie rozmawiałem z dwoma Panami, którzy tam mieszkają. Zapytałem ich o Borki, o których pisałem tu miesiąc temu. No i dowiedziałem się, że jeden z krzyży, które tam stoją powstał po drugiej wojnie światowej. Został postawiony przez okolicznego mieszkańca. Raniony, cudem przeżył wojenną zawieruchę.

Jeden z Panów powiedział mi też o starym cmentarzu w Leszczynach. Twierdził, że to stary kirkut, natomiast drugi mówił, że to po prostu stary cmentarz, który został gdzieś przeniesiony.

Trafiłem tam dzisiaj. Rzeczywiście, po cmentarzu prawie nie ma śladu. Przypomina o nim tylko stary, zbutwiały krzyż stojący wśród drzew (więc to raczej nie kirkut).



No i wał ziemny otaczający ten teren, pewnie pozostałość po cmentarnym murze.



Łaziłem po zagajniku, ale nie natknąłem się na żaden nagrobek.

Pojechałem, zatem dalej. Leszczyny, to miejsce skropione partyzancką krwią, o czym przypominają pomnik przy szosie i tablica pamiątkowa wmurowana w ścianę kościoła.



W kościele można też zobaczyć płytę nagrobną Wincentego i Józefy z Katerlów Żeromskich, rodziców Stefana Żeromskiego.



W ogóle, wiele rzeczy się można dowiedzieć z tabliczek w Leszczynach. Jeżeli się umie czytać między wierszami, to można się domyśleć, że są tacy, którzy nie przepadają za tą miejscowością.



Albo na przykład że…



A no właśnie!

A o tym, że wedle niektórych mieszkańców okolicy ten mostek na Lubrzance jest nawiedzony, z żadnej tabliczki się nie dowiemy.



Trzeba by w literaturze poszperać.



Chyba u Fronczyka coś było. Sprawdzę kiedyś.